Były Zakonnik

Kraj/ wyspa/ miasto: Malbork (Marienburg)

Imię i nazwisko postaci: Marcin Korona (dawniej Martin Krone)

Data urodzenia i wiek: 14 września -  Siegfried von Feuchtwangen wielki mistrz Zakonu przeniósł do Malborka swój ośrodek władzy. Za rok urodzenia można uznać 1286 kiedy to Malbork (wtedy jeszcze Marienburg) otrzymał prawa miejskie. Jeśli chodzi o ludzki wiek to wygląda na jakieś osiemnaście lat.

Charakter:

„Wiadomo, że trzy krzyże są i o trzech barwach.
Różne; tych, co je noszą, też rodzaje trzy:
Jest czerwony, ten słusznie zwie się Jezusowym,
Albowiem tak Jezusa zabarwił się krwią.
Jest biały, odpowiedni zbójcy z prawej strony,
Którego zbrodnie kilka odkupiło słów.
Jest w końcu czarny, zbója z strony lewej; ten to
Zdradziecki Zakon uznał – jak słusznie! – za swój”.
               Andrzej Krzycki – satyra „Na Zakon Krzyżacki” 1520

Z pozoru mężczyzna (chłopak?) jest wiecznie uśmiechniętym wesołkiem, lecz to tylko złudne wrażenie. Owszem, jest wesoły i przyjazny, ale to nie znaczy, że do każdego podejdzie z uśmiechem na twarzy i potraktuje jak przyjaciela. Po prostu cieszy się spokojnymi czasami i nie szuka niepotrzebnie zwad. Stara się raczej być uprzejmy wobec gości, szczególnie wobec niemieckich turystów, których chętnie oprowadza po swoim zamku.
Wiele, wiele lat walk i cierpienia nadało mu twardy charakter. Początkowo potężny rycerz, wojownik. Walczący w imię Boga. Nie miał litości dla swoich przeciwników i pod wodzą Zakonu Krzyżackiego podbijał pogan i nawracał ich. Dobrowolnie lub siłą. Robił wszystko co mu kazano, nie przejmował się tym, że coś jest niezgodne z jakimś prawem. Później był nieco zagubiony gdy okazało się, że tak naprawdę Krzyżacy nie są tak prawi jak mu się wydawało na samym początku. Widział, że nie wszystko jest robione w imię Boga, lecz również dla zaspokojenia własnych zachcianek. Być może dlatego obecnie podchodzi do wiary z lekkim dystansem. Wierzy w Boga i szanuje go, ale to nie znaczy, że co niedzielę chodzi do kościoła. Mimo wszystko jednak tęskni za starymi czasami gdy mógł używać swojego miecza.
Wyprowadzony z równowagi potrafi porządnie przywalić. Ma sporą siłę fizyczną co nie jest niczym nadzwyczajnym biorąc pod uwagę jego przeszłość. Raczej woli jednak trzymać nerwy na wodzy. Niestety. Bywa lekkomyślny. Bo z nudów robi się różne głupoty, prawda? Marcin czasem zaczepia nie tych co trzeba co różnie się kończy.
Był zły, że na mocy jakiegoś głupiego traktatu jego ziemie oddano Polsce, z bólem patrzył jak powoli Zakon upada by całkowicie zniknąć w końcu. Na szczęście, jakimś cudem, Gilbert nie zniknął. Należąc do Polski musiał nauczyć się jego języka, ale nigdy nie zapomniał niemieckiego. Miał mieszane uczucia gdy podczas rozbiorów Polski ponownie trafił do Prus. Oczywiście cieszył się z ponownego spotkania, ale oboje byli zupełnie innymi osobami i musiał się przyzwyczaić do nowego Prusaka.
Zamek Krzyżacki uważa za wspaniałą pamiątkę po dawnych czasach i jego kilkukrotne zniszczenie było dla niego ogromnym ciosem. Włożył wszystkie swoje siły w to by go odbudować. Dzisiaj również prowadzi remonty i odnawianie Zamku, gdy jakaś część jest zagrożona zawaleniem. Choć miasto Marcina nie jest już potężną i silną twierdzą to nadal jest znane na świecie. W końcu Zamek Krzyżacki został wpisany na listę UNESCO, z czego chłopak jest bardzo dumny. Uwielbia gdy jego miasto jest odwiedzane przez turystów, jest bardzo gościnny wobec nich. W końcu nie bez powodu w Malborku jest tyle hoteli.
Często słucha muzyki w stylu średniowiecznym, przypomina mu ona stare czasy. Wędrując po zamku ze słuchawkami w uszach wspomina dawne dzieje. Można powiedzieć, że troszkę żyje przeszłością.

Wygląd: Zacznijmy może od tego, że Marcin nie jest jakoś specjalnie wysoki bo mierzy sobie 172 centymetry, a chciałby mieć więcej. Jest szczupły, ale nie chudy. Ze względu na swoją wojowniczą przeszłość ma dobrze zbudowane ciało i może się pochwalić ładnymi mięśniami. Jak na Germanina (tak moi drodzy, Malbork ma korzenie germańskie. W końcu istnieje dzięki niemieckiemu zakonowi) przystało, chłopak ma blond włosy, które na początku były nieco jaśniejsze niż są obecnie. Ma je krótko przycięte, a fryzura ogólnie przypomina nieco tę Prusa. Do tych blond kłaków dopasowane są odpowiednio zielone oczy. Jasna cera z nielicznymi pieprzykami, latem nieco ciemnieje przez opaleniznę. Jego ciało jest znaczone wieloma bliznami, które nabył w różnych okresach swojego istnienia. Największa z nich przechodzi przez niemal całe plecy z góry na dół. Do większych blizn zalicza się też ta na prawej nodze, dokładnie na wysokości kolana. Obie zdobyte podczas wojno polsko-krzyżackiej (1519-1521).
Dawniej ubierał się w strój zakonu, obecnie preferuje luźne ciuchy. Najczęściej są to t-shirty w jasnych kolorach, najbardziej lubi odcienie pomarańczu i żółci. Spodnie zawsze wyglądają niemal identycznie, granatowe dżinsy. Do tego często zakłada brązowo-pomarańczową kurtkę. Stara się ubierać luźno, ale zarazem schludnie aby godnie reprezentować swoje miasto i witać w nim turystów, którzy są tu przez niemal pół roku.

Relacje:

Prusy - Najwspanialszy brat na świecie. Nieco starszy od niego, Gilbert jest dla Marcina kimś godnym podziwu. Uwielbia go i świetnie się z nim dogaduje, uważa go za wspaniałego. Walczył u jego boku i dawniej starał się go naśladować chcąc być równie wspaniałym co on sam. Prus wydawał mu się kimś nie do pokonania. Trochę mu żal, że się rozstali. Cieszy się, że ten nie zniknął choć teraz dzieli ich spora ilość kilometrów.

Polska - nie lubi go. Po prostu. Zniszczył jego wspaniały Zamek. Co z tego, że zamek później został odbudowany. Długo nie mógł się pogodzić z faktem, że został przydzielony pod jego opiekę i teraz jego wspaniałe miasto należy do tego blondynka. Cóż, przynajmniej może wyciągać od niego kasę na restaurację zamku i odnawianie miasta. Bywa wobec niego złośliwy *nie ma to jak nakleić komuś na plecy karteczkę "kick me"*

Litwa - na samym początku nie przepadał za nim. W końcu to królowie polsko-litewscy razem zajęli jego piękny zamek. Obecnie nic do niego nie ma osobiście, a i nawet lubi trochę z nim porozmawiać.

Niemcy - mieszkańcy Malborka na początku woleli należeć do Niemiec, dlatego Malbork w 1920 został przyłączony do prowincji niemieckiej zamiast do Polski, za którą się opowiedziało zaledwie 165 mieszkańców. Jakby nie patrzeć Ludwig to brat Gilberta, więc Marcin szanuje go.

Warszawa - do stolicy ma bardzo mieszane uczucia. Nie podoba mu się, że po wojnie światowej z jego pięknego starego miasta cegły zostały zabrane aby odbudować stolicę. Przez to w Malborku jest mniej starych budynków niż mogłoby być, a Marcin ma ogromny sentyment do dawnych czasów. Stara się być miły, ale kiedy owa osóbka go zdenerwuje zaczyna jej wypominać przeszłość.

Gdańsk - sytuacja podobna jak z Warszawą.

Rosja - nie cierpi go z całego serca za to, że tak zniszczył jego zamek podczas ataku Armii Czerwonej. Trzyma się z dala od niego choć gdyby mógł to by zmiótł jego istnienie z powierzchni ziemi.

Miasta partnerskie (Nordhorn i Monheim am Rhein w Niemczech, Trakai na Litwie,  Sölvesborg w Szwecji, Margny-lès-Compiègne we Francji, Larvik w Norwegii, Offagna we Włoszech) - cieszy się, że zechcieli z nim nawiązać tę specjalną więź i mogą się wymieniać informacjami kulturowymi. Bardzo sobie ceni te miasta i chętnie ich przyjmuje u siebie, w końcu na tym polega partnerstwo.

Inne informacje i ciekawostki:

O Marcinie:
- Marcin mówi świetnie zarówno po polsku jak i po niemiecku.
- Uwielbia piwo.
- Kibicuje niemieckim drużynom.
- Uwielbia muzykę w stylu średniowiecznym czy też celtyckim.
- Kocha koty i dokarmia te bezdomne. Cieszy się, że na zamku zamieszkało kilka z nich. *funfact, widziałam co najmniej cztery ;w;*
- Oczywiście ma też własnego kota. Zwykłego, burego dachowca o imieniu Karmel.
- Jest ogromnym miłośnikiem piłki nożnej.
- Interesuje go historia. Każdy okres.
- Należy do grupy rekonstrukcyjnej, uwielbia ćwiczyć i brać udział w inscenizacjach.


O Malborku:
- Zamek Krzyżacki został w 1949 wpisany do rejestru zabytków, w 1994 uznany za pomnik historii, w 1997 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO; od 1961 siedziba Muzeum Zamkowego w Malborku.
- Ślady osadnictwa w miejscu dzisiejszego Malborka datowane są na młodszą epokę kamienia.
- W Malborku istnieje 11 dzielnic: Czwartaki, Kałdowo, Międzytorze, Nowa Wieś, Piaski, Piaski II, Południe, Rakowiec, Stare Miasto, Śródmieście, Wielbark.
- Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące kościoły i wspólnoty:
Buddyzm
   + Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu
Kościoły Ewangeliczne
   + Kościół Chrześcijan Baptystów
   + Kościół Zielonoświątkowy
   + Kościół Boży w Chrystusie
Kościoły Katolickie
   + Kościół św. Jana Chrzciciela
   + Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy (dawniej pw. św. Jerzego)
   + Kościół św. Józefa
   + Kościół Zesłania Ducha Świętego
   + Kościół św. Urszuli Ledóchowskiej
   + Kościół Miłosierdzia Bożego
   +Kościół Błogosławionych 108 Męczenników Polskich
Świadkowie Jehowy
   + Sala Zgromadzeń, Sala Królestwa.
- W 1309 roku Malbork stał się stolicą całego zakonu krzyżackiego.


Grywałam już tą postacią~
'' Lubię pociągi''

Zachęcam do zapoznania się z regulaminem, póki co bez akceptu.

= (' o ') =

Czytałam regulamin 3 dni temu i dlatego zapomniałam o pociągach p: